De lichamen van diabetes patiënten produceren te weinig insuline en er is dus vaak teveel glucose aanwezig in het lichaam. Dit kan resulteren in onschuldige dingen, zoals dorst, moeheid en krampen in de spieren, maar ook in zeer ernstige dingen. Het is daarom noodzakelijk voor diabetes patiënten om hun bloedsuiker met een bloedsuikermeter nauwkeurig bij te houden zodat ze insuline kunnen bij spuiten wanneer de bloedsuiker te hoog oploopt, maar ook suiker te kunnen eten wanneer er teveel insuline is gespoten en de suiker dus te laag is.

Meestal wordt deze bloedsuikermeter door het ziekenhuis geregeld en hoeft de patiënt het bloedsuikermeter kopen niet voor zijn rekening te nemen. Ook de overige objecten die benodigd zijn voor het meten van de bloedsuiker, zoals de strips worden door het ziekenhuis geregeld, deze moeten echter wel gefinancierd worden door de verzekering. Om bloed te prikken heeft de patiënt natuurlijk ook een prikpen nodig. De pen zelf kan heel lang gebruikt worden, maar het naaldje zal na elk gebruik vervangen moeten worden. Dit is voornamelijk om de hygiëne te behouden. Het in je huid steken van een vieze naald is tenslotte niet goed voor de gezondheid.

Om de insuline op pijl te houden is ook een insuline pen nodig. De meeste patiënten spuiten ’s avonds een aantal eenheden langwerkende insuline, ook wel de lantus genoemd. Voor elke maaltijd wordt dan een aantal eenheden van de kortwerkende insuline ingespoten, de rapid. Het aantal eenheden verschilt per patiënt en ook per maaltijd. Het aantal koolhydraten per maaltijd verschilt namelijk maar ook de hoeveelheid insuline die de patiënt produceert verschilt per persoon.

Ook is het mogelijk voor de patiënt om een insulinepompje aan te schaffen. Dit is een apparaatje dat hij of zij altijd bij zich zal dragen en dit apparaatje zal de insuline op pijl houden. Een nadeel dat veel patiënten ervaren is het feit dat het heel goed zichtbaar is en altijd doet herinneren aan het feit dat de patiënt diabetes heeft.